Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
5 / 2 / 2024

Πριν από πάνω από ένα χρόνο φόρτωσα τα Windows 11 σε ένα υποτιθέμενα «μη συμβατό» laptop. Ακόμα τρέχουν εκεί κανονικότατα. Όμως με αυτό το laptop κάνω πολύ λίγες δουλειές και πολύ συγκεκριμένες, και δεν το συνδέω ποτέ με το διαδίκτυο.

Όλα τα άλλα κομπιούτερ μου έτρεχαν, ώς τώρα, Windows 10, γιατί τα θεωρώ πολύ πιο βολικό και ανώτερο (αισθητικά και λειτουργικά) σύστημα. Πλησιάζει όμως το 2025 και ξέρω ότι τουλάχιστον οι υπολογιστές που έχω για το διαδίκτυο πρέπει να λάβουν Windows 11, δυστυχώς, γιατί σύντομα τα Windows 10 θα πάψουν να υποστηρίζονται με updates, και πολύ απλά δεν μπορείς να το ρισκάρεις να χρησιμοποιείς στο διαδίκτυο ένα σύστημα που πλέον δεν παίρνει updates.

Το πρόβλημα είναι πως και τα κομπιούτερ που χρησιμοποιώ για το διαδίκτυο είναι όλα «μη συμβατά». Αποφάσισα να φορτώσω τα Windows 11 σε ένα desktop PC που δεν είναι και τόσος καιρός που το έχω αγοράσει. Είναι refurbished, αλλά πολύ καλό, πολύ γρήγορο μηχάνημα. Πάντα επιλέγω πολύ προσεχτικά το CPU ώστε να είναι γρήγορο· αυτό είναι και το βασικότερο κομμάτι του υπολογιστή. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτό το «μη συμβατό» κουμπιούτερ δεν μπορεί να τρέξει οποιοδήποτε λειτουργικό σύστημα. Ένα πρόβλημα μόνο είχε: αργό σκληρό δίσκο. Γιατί του είχα βάλει τον παλιό σκληρό δίσκο που είχα από έναν προηγούμενο υπολογιστή. Ο λόγος; Βαριόμουν να ξαναφορτώσω τα Windows 10. Ο παλιός σκληρός δίσκος, όμως, καθυστερούσε αρκετά το σύστημα. Ήθελα από καιρό να του βάλω έναν SSD, και τώρα βρήκα την ευκαιρία να βάλω τον SSD και μαζί και τα Windows 11.

Έκανα δύο ηλίθιες γκάφες που με καθυστέρησαν. Αλλά αυτό είναι επειδή είμαι βλάκας. Κανονικά, η διαδικασία είναι πολύ γρήγορη, πολύ εύκολη, να φορτώσεις Windows 11 σε ένα υποτιθέμενα «μη συμβατό» μηχάνημα.

Δεν χρειάζεται ούτε να πληρώσεις για διάφορες «λύσεις» που προσφέρονται στο διαδίκτυο (μεγάλη κομπίνα), ούτε να τρέξεις τίποτα μυστήρια προγράμματα, ούτε να είσαι κανένας σούπερ χάκερ από το GitHub.

Αυτά είναι που χρειάζεσαι για να φορτώσεις τα Windows 11:

1) Κατεβάζεις δωρεάν το iso image των Windows 11 από τη Microsoft.

2) Κατεβάζεις το πρόγραμμα Rufus με το οποίο μπορείς να φτιάξεις ένα bootable flashdisk χρησιμοποιώντας το iso image των Windows 11. Το νέο Rufus έχει επιλογή, μάλιστα, να σου ρυθμίσει τα Windows 11 έτσι ώστε να αγνοούν κάθε προαπαιτούμενο, όπως Secure Boot, TPM, δήθεν μη συμβατά CPU. Το Rufus είναι τρομερό πρόγραμμα γενικά για να φτιάξεις οποιοδήποτε bootable flashdisk.

3) Αφού έχεις έτοιμο το flashdisk με τα Windows 11, μην το χρησιμοποιήσεις ακόμα. Πήγαινε πρώτα και κατέβασε το πρόγραμμα GParted, και φτιάξει και για αυτό ένα bootable flashdisk με το Rufus. Μπούταρε το κομπιούτερ από αυτό το flashdisk, και το GParted φορτώνει και βλέπεις ένα ψευδο-OS που σου επιτρέπει να κάνεις format τους σκληρούς δίσκους όπως θέλεις. (ΠΡΟΣΟΧΗ: όλα τα δεδομένα μέσα στον σκληρό δίσκο θα χαθούν αν το κάνεις αυτό. Αλλά πρέπει να γίνει.) Δώσε στον δίσκο σου GPT partition style. Αυτό χρειάζεται οπωσδήποτε για να μπορέσεις να συνεχίσεις. Κατά τα άλλα, χώρισέ τον σε τμήματα όπως θέλεις· δεν έχει σημασία.

4) Πήγαινε στα BIOS του υπολογιστή σου και γύρισέ τον από λειτουργία Legacy σε λειτουργία UEFI, απαραίτητη για τα Windows 11 και υποτιθέμενα καλύτερη από το Legacy, σύμφωνα με τους ειδικούς. Το UEFI είναι που χρειάζεται δίσκο GPT, γι’αυτό έπρεπε να τον έχεις φτιάξει σωστά από πριν.

5) Όσο είσαι στα BIOS βάλε να έχει και Secure Boot το PC· δεν βλάπτει. Επίσης ρύθμισε το TPM στην τελευταία δυνατή έκδοσή του. Υποτίθεται ότι τα Windows 11 χρειάζονται TPM 2.0 αλλά και το 1.2 μια χαρά είναι. Εξάλλου, το TPM χρειάζεται μόνο για κάποιες συγκεκριμένες λειτουργίες των Windows· δεν είναι ουσιαστικά απαραίτητο.

6) Τώρα ήρθε η ώρα να μπουτάρεις από το flashdisk που έχει μέσα τα Windows 11. Και λογικά θα ξεκινήσει κανονικά η διαδικασία εγκατάστασης. Πολύ σύντομα θα σε φτάσει εκεί όπου πρέπει να κάνεις κάποιες ρυθμίσεις στον σκληρό δίσκο. Ίσως να σου λέει ότι δεν είναι συμβατός. Μαλακίες. Σβήσε τον, με τη λειτουργία που σου προσφέρουν τα Windows 11, και ρύθμισε ξανά τα τμήματά του όπως θέλεις. Τώρα τα Windows 11 θα τα βλέπουν κανονικά, και μπορείς να εγκαταστήσεις το OS σε όποιο από σου αρέσει.

7) Η συνέχεια είναι διαδικαστική: μια τυπική εγκατάσταση των Windows.

8) Αν δεν κάνεις activation, δεν συμβαίνει κάτι, απλώς το σύστημα δεν σου επιτρέπει να κάνεις κάποιες αισθητικές ρυθμίσεις όπως, πχ, να βάλεις εικόνα στο προφίλ σου. Καλό είναι, όμως, να κάνεις activation. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις διάφορα προγράμματα γι’αυτό, αν δεν θέλεις να πληρώσεις, όμως πρόσεξε: ορισμένα είναι μάπες· ορισμένα άλλα απαιτούν να είσαι συνδεδεμένος με το διαδίκτυο για να ανανεώνουν το activation· ορισμένα είναι ξεκάθαρα απάτες. Ψάξε να βρεις το «KMSAuto++2022». Είναι ένα συμπιεσμένο αρχείο .rar που περιέχει τα εξής αρχεία:

  • DisableActivationConfig.reg
  • EnableActivationConfig.reg
  • Instruction_March_2022.txt
  • KMSAuto++v1.6.4.rar
  • NET_Framework45_Full_setup.exe
  • password.txt

Αυτό είναι καλό KMS. Ακολούθησε τις οδηγίες του προσεχτικά.

*

Τέλος οι δικές μου οδηγίες. Εντυπώσεις από τα Windows 11, τώρα, σε PC συνδεδεμένο με το διαδίκτυο.

Κατά πρώτον, παρότι υποτιθέμενα, «δεν είναι συμβατό», τα updates κατεβαίνουν κανονικά. Και αυτό ήταν που με ανησυχούσε κυρίως: μήπως δεν έστελνε η Microsoft updates. Αλλά στέλνει.

Μόνο drivers για το δήθεν «παλιό» CPU δεν μου έστελνε. Αλλά δεν με πειράζει καθόλου. Και ούτε εσάς θα πρέπει να σας πειράζει. Εκτός των άλλων, υπάρχει το Snappy Driver Installer, το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε με torrent, τελείως νόμιμα, δεν έχει τίποτα το παράνομο, και κατεβαίνει πολύ γρήγορα, γιατί το κατεβάζει πολύς κόσμος. Περιέχει ό,τι drivers μπορείς να φανταστείς και σου εντοπίζει αυτόματα τι χρειάζεσαι και σε ρωτά αν θέλεις να το φορτώσεις. Την τελευταία φορά που το κατέβασα ήταν στα 12 GB, αλλά αξίζει να το κατεβάσεις, γιατί πραγματικά έχει τα πάντα από drivers.

Κατά τα άλλα, μέχρι στιγμής, δεν έχω δει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με τα Windows 11. Τρέχουν, μάλιστα, και όλα τα προγράμματα που είχα γράψει με την AutoHotKey. Τρέχει ακόμα και το πρόγραμμα εκείνου του παλιού λεξικού του Τεγόπουλου-Φυτράκη, το οποίο το είχα πάρει παλιά, το 1998 (αν δεν κάνω λάθος), μέσα σε CD και ακόμα λειτουργεί άψογα, και μάλιστα το έχω επαυξήσει κιόλας με την AutoHotKey ώστε, εκτός των άλλων, να μπορείς από οπουδήποτε μέσα στα Windows να ψάξεις για μια λέξη πατώντας δυο πλήκτρα – αρκεί να μπορείς να επιλέξεις τη λέξη. Δεν είναι τρομερό όταν κάτι παλιά προγράμματα τρέχουν ακόμα και σήμερα στα Windows; Πάντα μου αρέσει αυτή η αίσθηση.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα των Windows 11 είναι εκείνο που είχα παρατηρήσει και την άλλη φορά, και ακόμα, οι κερατάδες, δεν το έχουν φτιάξει:

Το taskbar είναι ΑΘΛΙΟ γαμώτο.

Δηλαδή, πώς είναι δυνατόν να πάρεις ένα τόσο κομψό, ευέλικτο, και σέξι taskbar όπως αυτό που είχαν τα Windows 10 και να το καταστρέψεις έτσι ώστε να γίνει αυτό το χοντρό, ακούνητο, βλαμμένο πράγμα; Πώς;

Αδιανόητοι αυτοί οι κερατάδες της Microsoft...

Και μετά, θέλουν να σε βάλουν και να αγοράσεις, με το στανιό, νέο κομπιούτερ για να πουλήσουν τα καινούργια CPU, ακόμα κι όταν δεν έχεις (ακόμα) κανένα θέμα με το παλιό σου κομπιούτερ.

Εν τω μεταξύ, η ιστορία με τα CPU έχει τελειώσει πλέον. Τα CPU πριν από 5 χρόνια – ίσως και 10 – δεν έχουν καμιά τρομερή διαφορά από τα σημερινά. Ίδιες ταχύτητες, ίδιες επιδώσεις. Παλιότερα, υπήρχε μεγάλη διαφορά από χρόνο σε χρόνο. Τώρα, όχι πια. Έχουμε φτάσει σε ένα όριο εξέλιξης των CPU. Ίσως κάποιες βελτιώσεις να γίνονται – δεν διαφωνώ – αλλά είναι μικρές, όχι αισθητές.

Οπότε, πώς θα πουλήσουν τα νέα CPU όταν οι περισσότεροι είναι ευχαριστημένοι με τα παλιά τους (τα οποία πλέον δεν χαλάνε και τόσο εύκολα όπως κάποια που, μια φορά κι έναν καιρό, καίγονταν ύστερα από μερικά χρόνια χρήσης); Πώς θα τα πουλήσουν οι άνθρωποι; Πώς;

Σκαρφίστηκαν το κόλπο με τα Windows 11· έτσι θα τα πουλήσουν. Ότι δήθεν «δεν είναι συμβατά».

Ε, τι να κάνουν κι αυτοί; Κλέφτες να γίνουν;

 

 

Επίσης . . .

Το Δυναμικό Φανταστικό Σκηνικό


Αρκετοί φανταστικοί κόσμοι δεν αλλάζουν, ή αλλάζουν λίγο. Είναι αρκετά φιξαρισμένοι, θα έλεγες. Γνωρίζουμε τι υπάρχει εκεί και τι δεν υπάρχει, και αποκεί και πέρα οι μόνες αλλαγές είναι, ίσως, στην πολιτική σκηνή του κόσμου, ή στο πώς εξελίσσονται κάποιες καταστάσεις. Αλλά ο κόσμος ο ίδιος, κατά βάση, δεν αλλάζει. Ξέρουμε, για παράδειγμα, ότι υπάρχουν αυτές οι φανταστικές φυλές, αυτά τα φανταστικά όντα, αυτά τα είδη μαγείας ή τεχνολογίας, και τέλος. Μεταβάλλονται μόνο οι σχέσεις μεταξύ αυτών – όπως αν ένα βασίλειο γκρεμιστεί ή αν μια καινούργια πόλη ιδρυθεί. Σε πολλές περιπτώσεις, δε, ακόμα κι αυτό δεν συμβαίνει, ή συμβαίνει πολύ διστακτικά, πολύ επιφυλακτικά. Κάποιες αυτοκρατορίες είναι πάντα εκεί, κάποια βασιλεία υπήρχαν και θα υπάρχουν. Μερικές φορές αυτό ισχύει και για κάποιους χαρακτήρες μέσα στις φανταστικές ιστορίες· μοιάζουν κι αυτοί φιξαρισμένοι στο φανταστικό σκηνικό, σαν να είναι μέρος του.

Το πιο συνηθισμένο, πάντως, σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το πολιτικό σκηνικό να αλλάζει αλλά τίποτα σχετικά με τη φύση του κόσμου. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό – έχει μια συγκεκριμένη αισθητική – και θα μπορούσες να πεις και ότι είναι, κατά κάποιο τρόπο, ρεαλιστικό – δηλαδή, ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στον κόσμο μας, στη δική μας πραγματικότητα.

Ή, μήπως, όχι;

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Νοεμβρίου (12/11)


Χάρτης με τους αρχαίους ρωμαϊκούς δρόμους, εικόνες από το Bummer California, LocalSend (ασφαλή αποστολή αρχείων τοπικά), Sean Andrew Murray. Η Ιρλανδία καθιερώνει τη χορήγηση μισθού σε δημιουργούς, το Beowulf του Lynd Ward, Greek TV Live, The White Company του Arthur Conan Doyle. «Η πόλη των μαγισσών», Space Type Generator, ερωτικές ταινίες τρόμου. Halloween με Ε.Φ. από το ’70· The Sword of Shannara και αντιγραφές του Τόλκιν· The Fall of Mercury της Leslie F. Stone· Sean Connery και Zardoz. Ο άνθρωπος είναι το ζώο που ονειρεύεται.

 

Περί Γραφής: Νοοτροπίες Διορθώσεων


Πώς πρέπει να μάθεις να σκέφτεσαι προτού ξεκινήσεις να διορθώνεις τα κείμενά σου

Νομίζω πως έχω ήδη γράψει σε κάποιο άλλο άρθρο (δεν θυμάμαι ποιο, αυτή τη στιγμή) ότι η τακτική μου με τις διορθώσεις είναι η εξής: να γράφω ένα κομμάτι (κάποιες σελίδες, ίσως ένα κεφάλαιο) και μετά να το διορθώνω· και όταν έχω τελειώσει όλο το βιβλίο, να το διορθώνω πάλι από την αρχή. Αυτή η τελευταία διόρθωση – αν και, ίσως, η λιγότερο σημαντική – είναι και η πιο κουραστική για εμένα, γιατί (α) θέλω να τη βγάλω σε συγκεκριμένο χρόνο, δεν θέλω να αργήσω πολύ· (β) ασχολούμαι με λεπτομέρειες ουσιαστικά, τα βασικά τα έχω ήδη διορθώσει· και (γ) η συνεχόμενη εστίαση της προσοχής για πολλές ημέρες επάνω σε ένα κείμενο δημιουργεί μεγαλύτερη κόπωση από τη συνεχόμενη χειρονακτική εργασία.

Αλλά αυτή είναι απλώς η τακτική που ακολουθώ, και σ’αυτό το άρθρο την αναφέρω μόνο. Εκείνο για το οποίο θέλω να μιλήσω εδώ είναι η νοοτροπία με την οποία κάνει (πρέπει να κάνει;) κάποιος τις διορθώσεις σε ένα λογοτεχνικό κείμενο. Και αναφέρομαι, κυρίως, στον συγγραφέα τον ίδιο, όχι σε διορθωτή. Για τον διορθωτή τα πράγματα πιθανώς να είναι αλλιώς – πιο επαγγελματικά, πιο ουδέτερα. Για τον συγγραφέα, όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο ουδέτερα, και όταν ξαναβλέπει ένα κείμενο που έχει γράψει μπορεί – ανάλογα και με την ιδιοσυγκρασία του – να βλέπει πολλά. Μπορεί να βλέπει ακόμα και φαντάσματα – το οποίο είναι πολύ συνηθισμένο· δεν αστειεύομαι.

Γι’αυτό είναι πολύ σημαντική η νοοτροπία με την οποία κάνει κανείς διορθώσεις, ασχέτως τι τακτική ακολουθεί. Μπορεί κάποιος να μην ακολουθεί τη δική μου τακτική· μπορεί να το γράφει όλο μονοκοπανιά και μετά να το διορθώνει από την αρχή. Ή μπορεί να το γράφει λίγο-λίγο διορθώνοντάς το στην πορεία. Δεν έχει σημασία αυτό. Όλα είναι, κατά βάθος, σωστά. Μεγαλύτερη σημασία έχει η νοοτροπία για τις διορθώσεις.

Και δεν υπάρχει μόνο μία νοοτροπία· υπάρχουν πολλές. Θα αναφέρω μερικές που θεωρώ καλές, και μερικές που πιστεύω ότι έχουν ενδιαφέρον.

Δύο ακραίες καταστάσεις που πλήττουν τους συγγραφείς είναι οι εξής: Από τη μια, να βαριούνται να το διορθώσουν και να το αφήνουν όπως είναι· από την άλλη, να σκαλώνουν και να το κοιτάνε επ’άπειρον, αγωνιώντας ότι πάντα κάτι δεν πάει καλά, ποτέ δεν είναι αρκετά σωστό.

[Συνέχισε να διαβάζεις]